Ο εργαζόμενος και ο παραλληλισμός του τραπεζιού.
Αναφορικά με την σωστή επιλογή προσωπικού υπάρχουν δεκάδες απόψεις και αναλύσεις, σύμφωνα με τις οποίες μπορούμε να ξεχωρίσουμε πότε ένας εργαζόμενος μπορεί να αποτελέσει ένα ικανό και δυναμικό κομμάτι που θα έρθει να προστεθεί στο ήδη «δύσκολο» παζλ της επιχείρησης μας.
Πολλές φορές μπαίνουμε στην διαδικασία της εξονυχιστικής ανάλυσης των χαρακτηριστικών του υποψήφιου συνεργάτη μας με αποτέλεσμα να δυσκολεύουμε την ήδη περίπλοκη διαδικασία επιλογής. Συζητώντας με τους πελάτες μας προσπαθώ πάντοτε να τους εξηγήσουμε ότι ο πλέον απλός τρόπος για να πετύχουν μια πρώτη σοβαρή προσέγγιση για το εάν ο άνθρωπος αυτός μπορεί να είναι το επόμενο μέλος μας, τους ζητάμε φανταστούν τον άνθρωπο αυτό ως ένα τραπέζι με τέσσερα πόδια.
Τα τέσσερα αυτά πόδια που στηρίζουν το τραπέζι μας είναι τα παρακάτω χαρακτηριστικά που κάθε εργαζόμενος έχει:
- Η εμπειρία / τεχνογνωσία: Τι έχει κάνει αυτός ο άνθρωπος μέχρι σήμερα; Αυτό που φαίνεται να ξέρει ή η ανατροφοδότηση που έχουμε για αυτόν, μας δίνει μια σωστή βάση για να δουλέψουμε; Είναι η μέχρι τώρα εμπειρία / τεχνογνωσία του ανθρώπου αυτού τέτοια ώστε να μπορεί να ταιριάξει στον χώρο μας;
- Η δυναμική / εξέλιξη: Βλέπουμε στον υποψήφιο μας μια δυναμική που μπορεί να μας κάνει να σκεφτούμε ότι πέρα από το σήμερα, το αύριο με τον άνθρωπό αυτό θα έχει λογική και συνέχεια; Είναι μια κίνηση που πιθανά θα έχει και μελλοντική εξέλιξη;
- Το κόστος: Κάθε υποψήφιος αξιολογεί την χρηματική του αξίωση διαφορετικά. Είναι κοντά η αξίωση του αυτή στα δικά μας θέλω και δεδομένα; Ταιριάζουν τα χρήματα και οι λοιπές απολαβές που ο δυνητικός μας συνεργάτης θέλει με αυτά που μπορούμε και πιστεύουμε ότι αξίζει να του δώσουμε;
- Ο χαρακτήρας / προσωπικότητα: εδώ ξεκινούν τα δύσκολα, τα πολύ δύσκολα. Έχουμε την εμπειρία να κρίνουμε ή να μαντέψουμε τον χαρακτήρα του υποψηφίου μας; Εάν ναι, ο χαρακτήρας αυτός θα ταιριάξει με το οικοδόμημα της ομάδας μας; Θα μπορεί να συνεργαστεί, να αποδώσει, να εξελιχθεί και να εξελίξει την επιχείρηση μας; Εμείς ως εργοδότες του, είμαστε διατεθειμένοι να αποδεχτούμε τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του;
Συνυπολογίζοντας λοιπόν τα τέσσερα αυτά πόδια έχουμε την πρώτη εικόνα εάν το τραπέζι μας είναι γερό και μπορούμε να στηριχτούμε πάνω σε αυτό για να απολαύσουμε τον κόπο μας. Ένας γενικός κανόνας μας λέει ότι εάν τα τέσσερα πόδια είναι γερά και στέρεα είμαστε σε πολύ καλό δρόμο! Ένα τα δυο πόδια μόνο είναι καλά, ίσως θα πρέπει να βρούμε κάτι που μας ταιριάζει περισσότερο. Ένα τα τρία πόδια είναι εντάξει και «χωλαίνει» το τέταρτο τότε συνυπολογίζουμε το κόστος για να «επιδιορθώσουμε» το πόδι που μας προβληματίζει και εάν μπορούμε να το αποδεχτούμε προχωράμε. Μια συμβουλή . . . . Εάν το πόδι που μας προβληματίζει είναι ο χαρακτήρας του υποψηφίου καλύτερα να σταματήσουμε εκεί . . . . Δύσκολα το πόδι αυτό διορθώνεται και η εμπειρία μας έχει δείξει ότι σχεδόν πάντα η προσπάθεια μας είναι ατελέσφορη.
Θέλετε να αξιολογήσουμε μαζί τα πόδια του τραπεζιού; Περιμένουμε με χαρά να μας καλέσετε!